Belli ki kendimle yaşamak zorundayım
Tanımak için kendimi,kendime uymalıyım
Hayat akıp günler devam ederken
Bakmak istedim kendime dürüst gözlerde
Ne isterim batan güneşin önünde durmak,
Ne de yaptıklarım için kendime nefret duymak
İstemem kapılar ardında dolap raflarında
Bir sürü sırlar gizlensin hakkımda
Yada kullandırmak kendimi, gidip geldikçe
Benden başka kimse bilmeyecek diye
Neysem oyum hamurumdan
Kıyafetler giyemem kumaşı yalandan
İstediğim daima başım dik yürümek
Saygıya layık olduğumu bilmek
Ama ün para için savaşırken burada
Sevmek isterim gördüğümü aynada
Kurusıkı, yalan, boş bir oyun oynayamam
Asla kendimden gizleyemem kendimi
Bilirim belki onların belemeyeceklerini
Yinede asla kandıramam kendimi
İsterim vicdanım özgür kalsın Korurum saygımın içtenliğini.
