CHP İLÇE KONGRELERİNİ KORKARAK, İZLİYORUM. NEDEN Mİ?
Sizi merakta bırakmayayım. Korkumun nedenini dilim döndüğünce özetlemeye çalışayım. Üyesi olduğum ilçe örgütünü 400 ilçe delegesi var. Bu yazım tarihi itibariyle kesin başkan aday sayısı belli değil. Nabız yoklayanlar, havayı koklayanlar, etrafı kolaçan edenler, pazarlık edenler, delegelerle kulis yapıp görüşenler oluyor. Duruma göre adaylığını açıklayanlar, adaylıktan çekilenler oluyor. Yani her an her şey değişebiliyor.
Hiçbir şey üyelerin bilgisi dâhilinde olmadığı için, daha doğrusu seçimlerle ilgili gelişmeler üyelere bildirilmediği için, ilçe binasında bu konularda ayrıntılı bilgi verenler olmadığı için, anlatımlarımda yanılma payım olabilir.
Bildiğim kadarıyla bu güne kadar ilçe yönetimi seçilen delegeleri toplantıya çağırmamıştır. Başkan adayları tüm delegelerin ve ilgi duyan üyelerin huzurunda kendilerini tanıtmamışlardır. Kısa orta uzun vadede yapacaklarını yapmayacaklarını yazılı ve sözlü olarak açıklamamış ve anlatmamışlardır. Oy kullanacak delegelere ve merak eden üyelere bu fırsat bu olanak tanınmamıştır. Her şey son güne, hatta son ana bırakılmıştır. (başka ilçelerde nasıl oluyor bilmiyorum)
Böyle bir durumda başkan adayı ben olsaydım. 67 mahallede 400 delegeye nasıl ve hangi yöntemle ulaşıp kendimi, tanıtacaktım? Plan ve projelerimi nasıl anlatacaktım? Toplantı yapılacak yerlerin giderini, telefon giderlerini, çay masraflarını nasıl karşılayacaktım. Bu sorulara cevap bulamıyorum. Kimseye soramaya cesaret edemiyorum. Sorsam da yanıt alamıyorum. Sonuçta başkan sadece kendi çıkarı için seçilmiyor hepimizin çıkarı için seçiliyor.
Biliyorum ki bu konuda ilçe örgütünün başkan adaylarına maddi bir katkısı olmuyor. Kendi kendime sorular soruyorum. Kendi parasını harcayarak başkanlığa ya da yönetim kuruluna seçilenler. Ne kadar tarafsız olabilirler? Üyeler arasında eşitliği adaleti, nasıl sağlayabilirler. Parti içi demokrasiyi nasıl uygulayabilirler? Üyelere nasıl güven verebilirler? İşte bu sorulara cevap bulamadığım için korkuyorum. Kendi adıma değil demokrasi uygulanamayacağı için korkuyorum. Umutlarımın kırılacağı endişesi ile korkuyorum. Ama kendimi teselli ediyorum. Neyse ki emekli maaşımla başkan adayı falan olmamışım. 19.04.2012
